ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

CLOCK FOR BLOG

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσα (7η ενότητα) ως άσκηση παραγωγής γραπτού λόγου ζήτησα από τους μαθητές του Β2 να γίνουν πρόσφυγες και να αφηγηθούν την ιστορία τους. Και οι ελάχιστοι που διαμαρτυρήθηκαν για το θέμα σύντομα άρχισαν να γράφουν. Γυρνώντας στο σπίτι από περιέργεια αποφάσισα να ρίξω μια πρώτη ματιά που, όμως, έγινε δεύτερη και τρίτη καθώς το ένα γραπτό ήταν καλύτερο από το άλλο. Στα κείμενα των παιδιών  διάβαζα με συγκίνηση ιστορίες που έπειθαν για την αλήθεια τους γιατί ξεχείλιζαν από  ένταση και απόγνωση μπροστά στο αναπάντεχο, αγωνία για το αβέβαιο αύριο που άλλοι ορίζουν αλλά και από πίστη στη ζωή.
   Για μία διδακτική ώρα, λοιπόν, τα παιδιά έγιναν προσφυγόπουλα και με τα ποικίλα κείμενά τους (ημερολόγιο, επιστολή, μαρτυρία) απέδειξαν ότι όχι μόνο είναι ενήμερα για το προσφυγικό αλλά, το σημαντικότερο, ότι μπορούν να συναισθανθούν τους πρόσφυγες, να τους νιώσουν (κι ας μη γνωρίζουν τον όρο ''ενσυναίσθηση''). Με δυσκολία, ομολογώ,  ξεχώρισα  τα επόμενα 3 κείμενα. Μπράβο, ωστόσο,  σε όλα τα παιδιά για την ευαισθησία  και την ανθρωπιά τους.

Ημερολόγιο από τη Κοτζαμιχάλη Σοφία
Επιστολή από τη Λιουδάκη Στέλλα
Μαρτυρία από την Πρίκοπ Ιωάννα

Τη δική τους εκδοχή για τους πρόσφυγες καταθέτουν συμπληρωματικά και οι μαθήτριες  Μπονατάκη Αργυρώ Α2 (κείμενο 1) με αφορμή συζήτηση που έγινε  στο μάθημα των Θρησκευτικών και Μυλωνάκη Πόπη Γ2 (κείμενο 2) μετά από συζήτηση στο μάθημα της Ιστορίας.

Γαλημιτάκη Σμαράγδη